Lepenski vir
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 11 | Nivo: Visoka turistička škola, Beograd

 

Sadržaj:
Uvod
Faze razvoja kulture Lepenskog vira 4
Kultura Lepenskog vira 5
Arhitektura 7
Skulptura 8
Sahranjivanje 9
Zaštita 10
Uvod
Lepenski vir je jedno od najznačajnijih evropskih arheoloških lokaliteta, odnosno mezolitsko i neolitsko nalazište na desnoj obali Dunava u Đerdapskoj klisuri, a predstavlja najveći domet kulture srednjeg kamenog doba. Hronološki posatrano predstavlja najstariju i najoriginalniju kulturu u Srbiji koja datira u razdoblje oko 6000. godine pre nove ere, nazvana prema glavnom nalazištu kod sela Boljetina.
Nacionalni park Đerdap sigurno ne bi bio tako čuven i jedinstven da mu ne pripada i arheološko nalazište Lepenski vir. Stručnjaci kažu da je to otkriće svet obogatilo saznanjem o postojanju posebne praistorijske kulture. Lepenski vir je otkriven u drugoj polovini 20. veka, prilikom zaštitnih arheoločkih radova u Đerdapu, izvođenih povodom izgradnje veštačkog jezera za hidrocentralu na Dunavu kod Sipa. U tom trenutku niko nije ni slutio da je ovo mesto, koje se nalazi u bespuću Đerdapa, nekada bilo i središte jedne od najsloženijih i najblistavijih kultura praistorije. Nekoliko godina kasnije premešten je malo dalje od mesta otkrića, to je bio najbolji način da se sačuvaju artefakti koji su nedvosmislen dokaz dugog i bogatog života ljudi u Đerdapskoj klisuri, na atraktivnom predelu kojim protiče Dunav i čini granicu između Srbije i Rumunije.
Prve arheološke iskopine su urađene 1965. godine, međutim najznačajnije iskopine urađene su 1967. kada su pronađene mezolitske skulpture, sa iskopavanjem je završeno 1971. godine i izbeglo se potopljavanje. Danas se za Lepenski vir može reći da predstavlja jedan od retkih praistorijskih lokaliteta koji je turistički valorizovan. U neposrednoj blizini samog lokaliteta izgrađen je i muzej u kome se čuvaju vredni arheološki nalazi.
Slika br. 1 prikazuje naselje Lepenski vir
Faze razvoja kulture Lepenskog vira
U razvoju ovog naselja postojale su četiri faze. Najranija faza datira iz 6500. godine pre naše ere, kada su se prva ljudska plemena naselila na ovom platou uz Dunav. Zahvaljujući pogodnoj klimi, položaju i bogatsvu ovog područja, ove prve lovo-sakupljačke zajednice podižu svoje naseobine. Najstarije naselje je Proto – epenski vir, prema istorijskim podacima pouzdano se može zaključiti da se zajednica koja je u njemu živela sastojala od tri do četiri biološke porodice,od najviše od dvadesetak članova. Ovaj broj je bio usaglašen kako sa veličinom nastanjenog prostora i pristupačnog terena tako i sa tradicionalnim načinom života.
Sledeće dve faze, zajedno sa prvom, pokrivaju prvih sedam građevinskih slojeva i pripadaju periodu do 5300 godine pre nove ere , vezano za ovaj period nađena su brojna planski građena staništa, grobovi koji dokumentuju čudne pogrebne rituale, obilje majstorski izgrađenih alatki od kamena, kosti i roga, raznovrstan nakit, pločice sa urezanim znacima sličnim pismu.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]